Kapłaństwo

Sakrament Święceń

Każdy z nas został powołany do życia, do odkrycia i wypełnienia życiowego powołania. Szczególnym powołaniem jest powołanie do służby bożej – kapłaństwo.

„Każdy bowiem arcykapłan z ludzi brany, dla ludzi bywa ustanawiany w sprawach odnoszących się do Boga, aby składał dary i ofiary za grzechy. Może on współczuć z tymi, którzy nie wiedzą i błądzą, ponieważ sam podlega słabości. I ze względu na nią powinien jak za lud, tak i za samego siebie składać ofiary za grzechy. I nikt sam sobie nie bierze tej godności, lecz tylko ten, kto jest powołany przez Boga jak Aaron”. Hbr 5,1-5

Kapłan jest pośrednikiem pomiędzy Bogiem a ludźmi. Staje przed Bogiem, aby wstawiać się za ludem i staje przed ludem, aby objawiać bożą prawdę i być narzędziem w ręku Boga. Kapłan służy Bogu i ludziom. Bóg wybierając i powołując do swojej służby, nie uwalnia kapłana od słabości i niedoskonałości związanych z ludzką naturą, tylko umacnia do posługi. Owocność posługi zależy od jego współpracy z Bogiem, ale także od wspólnoty której służy. Taki będzie kapłan jaka wspólnota. Kapłani pochodzą ze wspólnoty i dla nich są ustanawiani. Sam bez wsparcia modlitewnego niewiele będzie mógł uczynić zdany tylko na siebie. W Księdze Wyjścia mamy opis walki z Amalekitami:

„Amalekici przybyli, aby walczyć z Izraelitami w Refidim. Mojżesz powiedział wtedy do Jozuego: «Wybierz sobie mężów i wyruszysz z nimi na walkę z Amalekitami. Ja jutro stanę na szczycie góry z laską Boga w ręku». Jozue spełnił polecenie Mojżesza i wyruszył do walki z Amalekitami. Mojżesz, Aaron i Chur wyszli na szczyt góry. Jak długo Mojżesz trzymał ręce podniesione do góry, Izrael miał przewagę. Gdy zaś ręce opuszczał, miał przewagę Amalekita. Gdy ręce Mojżesza zdrętwiały, wzięli kamień i położyli pod niego, i usiadł na nim. Aaron zaś i Chur podparli jego ręce, jeden z tej, a drugi z tamtej strony. W ten sposób aż do zachodu słońca były ręce jego stale wzniesione wysoko. I tak zdołał Jozue pokonać Amalekitów i ich lud ostrzem miecza”. Wj 17,8-16

Kapłan potrzebuje kogoś, kto będzie podtrzymywał jego ręce, aby były ciągle wzniesione do Boga. Kapłan działa nie swoją mocą, ale mocą Boga, w Jego Imię: odpuszcza grzechy, przemienia chleb i wino, udziela sakramentów, błogosławi. Przez posługę kapłana budowana jest wspólnota Kościoła. Kapłan jest pasterzem prowadzącym wiernych do Boga.